بررسی دُزهای مختلف علف کش فن مدیفام+دس مدیفام+اتوفومسیت در زمان های مصرف متفاوت در چغندرقند (beta vulgaris l)

به­ منظور بررسی امکان کاهش دُز علف کش فن مدیفام+دس مدیفام+اتوفومسیت در زمان­ های مصرف آنها در مزرعه چغندرقند آزمایشی به­ صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 92-91 در شهرستان سبزوار استان خراسان رضوی انجام شد. فاکتورهای آزمایش عبارت از دُزهای مختلف علف کش (صفر، 75% و 125% توصیه شده) در زمان­ های مصرف (4-2 برگی، 8-4 برگی و 12-8 برگی چغندرقند) بودند. علف کش مورد استفاده در این آزمایش علف کش فن مدیفام (9/2%)+دس مدیفام (7/2%)+اتوفومسیت (11/3%)(با نام تجاری بتانال پروگرس اُ اف) به مقدار 877 گرم ماده مؤثره در هکتار از فرمولاسیون امولسیون 27/4% بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که تأخیر در زمان مصرف علف کش سبب افزایش 55/92 درصدی تراکم علف­ هرز و 33 درصدی وزن خشک علف­ هرز شد. استفاده از علف کش در مرحله 8-4 برگی بالاترین عملکرد ریشه و قند را موجب شد. ناخالصی های ریشه تحت تأثیر زمان مصرف علف کش قرار نگرفت. دُز 125% توصیه شده کمترین تراکم و وزن خشک علف های هرز و بالاترین عملکرد قند و ریشه را تولید کرد. درصد قند ناخالص و میـزان پتاسیم تحت تأثیـر دُز مصرفی قرار نگرفت و در مورد سـایر ویژگی­ های کیفی ریشه اختلاف آماری معنی داری بین دُز 125% توصیه شده و دُز توصیه شده وجود نداشت. نتایج آزمایش در مجموع نشان داد که در مراحل اولیه رشد (4-2 برگی چغندرقند) استفاده از مقادیر کمتر از دُز توصیه شده و در مراحل 12-8 برگی چغندرقند استفاده از دُز بیشتر علف کش سبب حصول مناسب ترین عملکرد ریشه در چغندرقند شد.